A może by tak poddać duszę chemicznym środkom, a do mózgu podpiąć prąd. Może by tak! Bo właśnie szukam znieczulicy. W społeczeństwie funkcjonuje pod nazwą obojętność. A jak ją znajdę to bedę pchać sie do przodu. Z łokciami.
Lepiłam bałwana. Nigdy nie jest za późno. Spotkaliśmy się ze znajomymi. Od słowa do roboty. Za to ich kocham.
Dziwnie...przyszła i zapytała czy nie chcę jej bloga. Bo ma swój. I nie chce mieć drugiej twarzy. Ja...oczywiscie, mogę spróbować, choć nie twierdzę, że mi ta pisanina się spodoba.
Zmieniłam szablon i biorę się do roboty!
P.S. archiwum zostawiłam dla niej, może kiedyś będzie chciała poczytać.
Pozdrawiam!!
Wyobraźmy sobie duużo śniegu, renifera i sanki. Wyobraźmy sobie, bo to chyba nie ta bajka...
Napiszę dzisiaj. Że jest w porządku. Wieczorową porą przyjdę do Ciebie podziękować. Wtulę się w Twoje, wyobrażone przez siebie, ramiona. I powiem amen.
Jutro porozmawiam z Nim. Jeszcze nie wiem, co powiem.Ale On już wie.A to w sumie takie trochę dziwne. Istota Boga, który wie, co Mu powiemy, ale mimo to chce to usłyszeć personalnie od każdego człowieka. A dla mnie to takie powtarzanie się. Chyba się nie znam